Wat je moet weten over de medicijnen die zogenaamd de pandemie bestrijden…

Dit farmaceutische preparaat was oorspronkelijk ontwikkeld voor gebruik tegen twee soorten virussen die vooral in Afrika voorkomen – het Ebolavirus en het Marburg-virus. In beide gevallen heeft het preparaat gefaald. Nu wordt getest of de stof effectief is tegen het virus dat de huidige pandemie veroorzaakt.

Remdesivir

De eerste grote klinische studie met dit middel werd uitgevoerd in China, op de plaats van oorsprong van de huidige pandemie. De betrokken artsen en wetenschappers stelden vast dat het middel geen voordeel opleverde voor patiënten die met de ziekteverwekker waren besmet.  In feite werd de studie voortijdig beëindigd. Er waren meer patiënten gestorven die het geneesmiddel hadden gebruikt (14%), vergeleken met 13% in de controlegroep die het middel niet had gebruikt. De frequentie van longfalen (respiratoir falen of acuut ademnoodsyndroom) was 5 keer hoger in de Remdesivir groep dan in de controlegroep, terwijl de frequentie van cardiopulmonaal (hart-long) falen 3 keer hoger was.

De conclusie van de wetenschappers was: “In deze studie met patiënten in het ziekenhuis, lijdend aan een ernstige COVID-19-infectie, toonde Remdesivir geen voordeel op de klinische uitkomst of op de virusinfectie”. De resultaten van deze studie zijn op 29 april 2020 gepubliceerd in een van de meest prestigieuze medische tijdschriften, The Lancet.

De tweede studie werd ook voortijdig beëindigd – niet door de wetenschappers of patiënten, maar door Anthony Fauci zelf. Met deze stap wilde hij voorkomen dat de media in de wereld verslag zouden doen van de onwerkzaamheid van het Gilead-medicijn. Op de dag van de publicatie van de Chinese studie, 29 april 2020, verscheen hij op de Amerikaanse televisie en schepte hij op over wat de New York Times vervolgens omschreef als “bescheiden” voordelen van het medicijn.

Fauci moest toegeven dat er geen significant verschil in sterfgevallen was tussen de groep die het medicijn gekregen had en de controlegroep. Alleen de duur van de ziekte was met enkele dagen verkort, van 15 naar 11 dagen. Fauci’s opmerkelijke presentatie bevatte geen informatie over de bijwerkingen van het middel, de resultaten op lange termijn of andere cruciale gegevens; er is tot nu toe zelfs geen wetenschappelijke publicatie van het onderzoek geweest.

Het was gewoon een propagandashow van Anthony Fauci en had slechts één zeker resultaat: de koers van het Gilead-aandeel steeg onmiddellijk. Het is niet verrassend dat veel leden van het Amerikaanse comité dat de behandelingsrichtlijnen voor de huidige pandemie heeft opgesteld, financieel afhankelijk zijn van Gilead. Meer dan een half dozijn van deze ‘experts’ hebben deze connectie volledig verborgen gehouden.

Anthony Fauci

Remdesivir is een synthetisch molecuul dat een van de bouwstenen van de genetische materiaalketens DNA/RNA nabootst, een zogenaamd ‘nucleotide-analoog’. Aan een patiënt gegeven, wordt het molecuul in zijn of haar genetisch materiaal opgenomen – in de plaats van de natuurlijke biologische bouwsteen – en voorkomt zo celproliferatie.

Fauci en de farmaceutische groeperingen achter hem wekten de indruk dat dit middel, dat de cellulaire stofwisseling ernstig verstoort, gebruikt kan worden om specifiek de replicatie van virussen te blokkeren. Tot nu toe is daar geen bewijs voor. Zeker is, dat dit molecuul niet alleen in het genetisch materiaal van het virus wordt opgenomen, maar ook de gezonde reproductie van alle andere lichaamscellen belemmert.

Door het gebruik van dit middel worden alle lichaamscellen beschadigd – vooral die cellen die zich snel vermenigvuldigen, zoals de bloedcellen die in het beenmerg worden gevormd. Dit leidt tot een verminderde productie van alle drie soorten bloedcellen in het lichaam: de rode bloedcellen (erytrocyten), de bloedplaatjes (trombocyten) en de witte bloedcellen (leukocyten) die verantwoordelijk zijn voor de afweer van het lichaam tegen virussen, bacteriën en andere indringers. In de medische wereld is dit beenmergbeschadigende effect van het middel bekend en wordt het in medische termen ‘myelotoxiciteit’ genoemd.

Ja, het in Lancet gepubliceerde klinische onderzoek toonde in de resultatensectie aan dat het aantal patiënten met een tekort aan rode bloedcellen (gevolg: anemie) en bloedplaatjes (gevolg: verhoogd risico op bloeding) was  hoger in de Remdesivir-groep dan in de controlegroep.

Alle farmaceutische middelen die op dit werkingsmechanisme zijn gebaseerd – de opname van synthetische moleculen in het DNA – hebben dit beenmergbeschadigende effect. De inname van deze middelen gaat gepaard met de onvermijdelijke biologische gevolgen van deze schade, namelijk het risico op bloedarmoede, verstoorde bloedstolling en vooral de verzwakking van het immuunsysteem.

Door Remdesivir en soortgelijke preparaten over een langere periode te nemen, heeft u als patiënt slechts een bescheiden kans op herstel – als die er al is. Verzwakking van het immuunsysteem is een gevaarlijke bijwerking die u echter altijd mag verwachten. Het is een effect dat op voorhand zeker is op grond van het werkingsmechanisme van deze middelen.

Elke goed genformeerde arts kent de hierboven genoemde gevaarlijke bijwerkingen. Het is uiteindelijk de verantwoordelijkheid van de arts om te beslissen of hij dit preparaat toepast bij een patiënt die het virus tijdens de huidige pandemie heeft opgelopen.

Mocht een arts echter Remdesivir aanbevelen voor de preventie van deze of andere infectieziekten, dan zou dit niet alleen een misdrijf zijn, maar ook een strafbaar feit tegen de patiënt. Door het verzwakkende effect van Remdesivir en soortgelijke geneesmiddelen op het immuunsysteem wordt de kans op infectie niet verminderd, maar – integendeel – verder vergroot. Een dergelijke aanbeveling brengt de gezondheid en het leven van patiënten bewust in gevaar en moet daarom leiden tot juridische stappen tegen de voorschrijvende arts, de politicus of de aanbevelende instantie.

Ja. De campagne van de farmaceutische bedrijven ter bestrijding van de HIV-epidemie, met name in Zuid-Afrika en andere ontwikkelingslanden, was niet alleen gericht op het verspreiden van giftige ‘antiretrovirale’ (ARV)-preparaten onder HIV-geïnfecteerde patiënten, maar ook op het dwingen van de hele bevolking om deze te nemen – zogenaamd als een preventieve maatregel.

Met dit doel hebben internationale farmaceutische bedrijven beruchte ‘pusher’-groepen opgericht en zelfs politieke partijen gefinancierd om de publieke opinie te beïnvloeden met de slogan ‘ARVs for All! Maatschappelijke ondersteuning door de staat zou alleen worden betaald aan die HIV-patiënten van wie de afweercellen – met behulp van giftige ARV’s – onder een nauwelijks met het leven verenigbare minimale bloedwaarde waren “gepushed”.

Dit bedrijfsmodel van de farmaceutische firma’s met de HIV-crisis in ontwikkelingslanden was even eenvoudig als gewetenloos. In de schaduw van de crisis probeerden zij hun wereldwijde medicijnenmarkt op twee belangrijke manieren uit te breiden. Ten eerste probeerden ze ARV-middelen voor te schrijven aan patiënten met een immuunzwakte-ziekte. De bekende bijwerkingen van deze middelen leidden tot een verdere verzwakking van het immuunsysteem. Ten tweede probeerden ze, door het immuunsysteem van mensen chemisch te beschadigen met ARV-medicijnen, populaties die nog niet negatief beïnvloed waren door een HIV-infectie te veranderen in potentiële ‘klanten’ voor antibiotica en talloze andere farmaceutische preparaten.

Onze stichting heeft dit gewetenloze ‘farmaceutische kolonialisme’ uitgebreid samengevat in het boek ‘END AIDS!’.

Ik zie het als mijn verantwoordelijkheid om de mensen in Europa en de wereld erop te wijzen dat farmaceutische lobbyisten en machtswellustige politici ongetwijfeld zullen proberen dit gewetenloze bedrijfsmodel wereldwijd te promoten als een noodzakelijke ‘voorzorgsmaatregel’ tegen deze en toekomstige pandemieën.

Nee. Deze activiteiten zijn geen uitzondering, maar de regel. Inderdaad, dit is de basis van de farmaceutische investeringsactiviteiten met ziekte. De marktplaats voor deze miljardeninvesteringsindustrie is de ziekte van vandaag. Het hele bedrijfsmodel van de industrie is gericht op het behoud en de uitbreiding van deze markt. De operationele basis van deze beleggingsindustrie is voor iedereen begrijpelijk, je hoeft er alleen maar even over na te denken.

Neem bijvoorbeeld chemotherapie – een wereldwijde miljardenmarkt voor de farmaceutische industrie. Chemotherapie wordt aanbevolen en toegediend aan kankerpatiënten, ondanks het feit dat de farmaceutische industrie heel goed weet dat het meest voorkomende neveneffect van deze toxische preparaten de ontwikkeling van nieuwe kanker in het lichaam van de patiënt is. Om dit te verdoezelen worden de overlevingsstatistieken van chemotherapie slechts voor drie of vijf jaar gegeven.

En dan is er nog de farmaceutische business gebaseerd op angst voor een hartinfarct. Bijna drie decennia lang probeerde de farmaceutische industrie mensen te laten geloven dat een verhoogd cholesterolgehalte de oorzaak was van hartinfacten en beroertes. En de enige manier om deze vaak dodelijke gebeurtenissen te voorkomen was – volgens de drugslobbyisten – het gebruik van cholesterolverlagende statines.

Tegenwoordig weten we dat een verhoogd cholesterolgehalte van het bloed niet de belangrijkste oorzaak is van schade aan de bloedvaten en atherosclerotische afzettingen. Als dat wel zo was, zouden we niet hoofdzakelijk infarcten krijgen in de kransslagaders van het hart. We zouden ook infarcten hebben in de neus, het oor of de elleboog, omdat het cholesterolgehalte van het bloed in het hele lichaam overal hetzelfde is.  Bovendien komen we nu ook te weten dat statines de bloedvatwandcellen stimuleren om meer calciummoleculen te produceren. Deze medicijnen vertragen de verkalking van de slagaders niet, maar versnellen deze, zoals klinische studies hebben aangetoond.

Precies hetzelfde principe wordt toegepast op infectieziekten en zal – tenzij we ons daartegen verzetten – door de handlangers van de farmaceutische industrie wereldwijd worden toegepast in het kielzog van de huidige pandemie. Er is maar één effectieve manier om dit te voorkomen. We moeten het bedrijfsmodel van de farmaceutische industrie noemen wat het is: de grootste fraude in de geschiedenis van de mensheid, die de mensen over de hele wereld gezondheid belooft, maar zich voedt met de doelgerichte voortzetting en verspreiding van ziekten.

Aangezien de ziekteverwekkers van toekomstige pandemieën niet bekend zijn, kan er maar één zinvolle preventie zijn: de versterking van de afweer van ons lichaam. We moeten ervoor zorgen dat er voldoende witte bloedcellen worden geproduceerd en dat deze ook hun verdedigingstaken tegen de vele potentiële indringers zoals virussen, bacteriën en andere ziekteverwekkers optimaal kunnen uitvoeren.

Als we met andere mensen praten, moeten we duidelijk maken: de enige wetenschappelijk bewezen maatregel voor de opbouw van een gezond afweersysteem is een optimale inname van vitamines en andere microvoedingsstoffen – zowel via een fruit- en groentenrijk eetpatroon als via effectieve voedingssupplementen.